مسجد کبود با ظرافت معماری و تزیینات منحصربه‌فرد خود، به یکی از زیباترین مساجد تاریخی در جهان تبدیل شده است. هماهنگی رنگ‌ها در نمای بیرونی و تزیینات داخلی نیز از جمله ویژگی‌های برجسته این مسجد محسوب می‌شوند.

در زمان ساخت، مسجد کبود تبریز بخشی از یک مجموعه گسترده بوده است. در قسمت انتهایی شبستان و در سرداب مسجد، مقبره‌هایی برای سلطان جهانشاه و خانواده‌اش ساخته شده بود، گرچه امروزه این مقبره‌ها خالی است. از بخش‌های دیگری که در گذشته در مسجد کبود تبریز وجود داشته، می‌توان به صحن، خانقاه و کتابخانه اشاره کرد. متأسفانه امروزه بخش‌های زیادی از این مجموعه از بین رفته‌اند.

در زلزله سال ۱۱۹۳ هجری قمری، یعنی در حدود ۳۰۰ سال پیش، بخش‌های زیادی از مسجد کبود آسیب دید. پس از زلزله، گنبدهای مسجد نیز ریختند و جز سردر ورودی و پایه‌های مسجد، بخش دیگری باقی نماند. از سال ۱۳۱۸ هجری شمسی، کار ترمیم گنبدها و بخش‌های دیگر مسجد کبود آغاز شد. بازسازی بنا تا سال ۱۳۵۵ ادامه یافت و نوسازی تزیینات داخلی و کاشی‌کاری‌های خارجی هم‌چنان ادامه دارد. معمار برجسته ایرانی، رضا معماران، مرمت مسجد کبود را انجام داده است.